سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

مناجات رمضانی ( پایان ماه)

شاعر : علی اکبر لطیفیان
نوع شعر : توسل
وزن شعر :
قالب شعر : غزل

همه رفـتـنـد، گــدا باز گــدا مـانده هنوز            شب عید است و خدا عیدی ما مانده هنوز

دهــۀ آخــر مــاه اول راه ســحــر اسـت            بعد از این زود نخوابیم، دعا مانده هنوز


عیب چشم است اگر اشک ندارد، ورنه            سر این سفرۀ تو حال و هوا مانده هنوز

دارم امــیّــد به مـعـراج تـقــرّب بـرسم            یا عــلیّ دگـری تا به خــدا مانــده هنوز

گوئیا سفرۀ او دست نخورده مانده است            او عطا کرد، ولی باز عطا مــانده هنوز

گریه ام صرف تهی بودن این اشکم نیست            دستم از دامن محبوب جــدا مانده هنوز

وای بر من که ببینم همه فرصت ها رفت            باز در نامۀ من جرم و خطا مانده هنوز

یک نفر بــار زمین مانــدۀ ما را ببــرد            کس نپرسید که این خسته چرا مانده هنوز

هر قد این فتنه گری رنگ عوض کرد ولی           دل ما مست علی، شکر خدا مانده هنوز

تا که در خوف و رجائیم توسل باقی است           رفت امروز ولی روز جــزا مانده هنوز

هر چه را خواسته بودیم، به احسان علی          همه را داد، ولی کرب و بلا مانده هنوز

نقد و بررسی

با توجه به اینکه طبق روایات نا امیدی خود گناهی نابخشودنی است بیت زیر تغییر داده شد



کــار ما نیست به معراج تقــرّب برسیم            یا عــلیّ دگـری تا به خــدا مانــده هنوز